به نقل از «ایسنا»

سیارک «دینیکینش» قمردار از آب درآمد

تاریخ انتشار: ۱۳ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۲۷۲۲۵

فضاپیمای لوسی ناسا در پی گذری که از کنار سیارک «دینکینش»(Dinkinesh) داشت، کشف کرد که این سیارک دارای یک قمر است.

به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، فضاپیمای لوسی(Lucy) ناسا که برای اولین بار در سال ۲۰۲۱ برای کشف سیارک‌های تروجان محبوس شده در نزدیکی «مشتری» به فضا پرتاب شد، به کشف جالبی دست یافته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این فضاپیما یک سیارک به نام «دینکینش» را یافت که یک سیارک کوچک‌تر به دور آن می‌چرخد. در واقع این سیارک یک قمر دارد و در اصطلاح علمی، یک جفت سیارک دوتایی است.

سیارک دینکینش توسط فضاپیمای لوسی طی یک پرواز سریع مشاهده شد و در همین ملاقات بود که قمر کوچک آن را در حال چرخش به دور آن مشاهده کرد.

جسیکا سان شاین، دانشمند سیاره‌شناس در دانشگاه مریلند می‌گوید: یک دوتایی فقط یک احتمال بود و انتظار آن نمی‌رفت و واقعا عالی است.

در واقع این ملاقات به خودی خود قرار نبود چیز قابل توجهی را فاش کند و به سادگی یک آزمایش برای تیم عملیات ماموریت لوسی بود تا قبل از بررسی سیارک‌های تروجانی که در جلو و پشت سیاره مشتری و به همراه آن به دور خورشید می‌چرخند، مهارت‌های خود را تقویت کنند.

این تیم می‌خواست مطمئن شود کاوشگر لوسی با موفقیت در نزدیکی یک سنگ فضایی قفل می‌شود، حتی زمانی که هر دو با سرعت بسیار بالایی در حال حرکت هستند و با این آزمایش از کارایی آن مطمئن شد.

هال لوینسون، دانشمند سیاره‌شناس در مؤسسه تحقیقاتی ساوث وست و پژوهشگر ارشد ماموریت لوسی می‌گوید این آزمایش به ‌طور شگفت‌انگیزی موفقیت‌آمیز بود.

دانشمندان ناسا در مورد دینکینش و قمرش هنوز راه درازی برای پژوهش در پیش دارند، زیرا تنها حدود یک سوم داده‌های مربوطه تاکنون به زمین ارسال شده است. ناسا مجموعه‌ای از تصاویر منتشر کرده است که دینکینش و شبه‌قمر آن را نشان می‌دهد، اما هنوز هیچ داده علمی وجود ندارد.

با این حال حتی فقط از روی این تصاویر می‌توان چیزهای زیادی در مورد این دو جرم آسمانی گفت. بر روی بدنه اصلی دینکینش یک خط الراس استوایی قابل مشاهده است که یک خط الراس ثانویه از آن منشعب می‌شود. روی سیارک مادر با چندین دهانه برخوردی پوشیده شده است که احتمالاً نتیجه برخوردهای متعدد سایر سیارک‌ها به آن است.

لوینسون می‌گوید، تصاویر بیشتری از قمر دینکینش وجود دارد و این تصاویر نشان می‌دهند که این سیارک کوچک چیزهای جالبی دارد و شکل آن واقعاً عجیب است.

جفت سیارک‌های دوتایی نادر نیستند، زیرا پژوهشگران دریافته‌اند که حدود ۱۵ درصد از سیارک‌های نزدیک به زمین دارای یک همراه مداری هستند. ناسا و پژوهشگران وابسته به آن هنوز منتظر داده‌های بیشتری از این جفت سیارک، از جمله تصاویر رنگی و طیف‌سنجی هستند که حتما اطلاعات بیشتری را در مورد این دو سیارک فاش می‌کند. لوینسون می‌گوید چیزهای جالب زیادی در راه است.

در عین حال، کاوشگر لوسی به ماموریت اصلی خود برای بررسی سیارک‌های مرموز تروجان در نزدیکی مشتری ادامه خواهد داد و در سال ۲۰۲۵ با یکی از آنها ملاقات خواهد کرد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: سیارک دینکینش ماموریت لوسی نمایشگاه نانو معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري دانشگاه علوم پزشکی تهران هوش مصنوعی راهپیمایی ۱۳ آبان ستاد توسعه فناوری نانو دانشگاه آزاد اسلامي شرکت های دانش بنیان نمایشگاه نانو معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري دانشگاه علوم پزشکی تهران هوش مصنوعی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۲۷۲۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سیارکی که بر فراز برلین منفجر شد، رکورد سریع‌ترین چرخش وضعی را هم شکست

تینا مزدکی: اوایل روز یکشنبه ۲۱ ژانویه گذشته به وقت آلمان، سیارکی تقریباً یک متری بر فراز برلین در جو زمین سوخت و آذرگوش درخشانی را تولید کرد که مردم در سرتاسر اروپا توانستند آن را به‌راحتی ببینند. این سیارک کوچک‌تر از آن بود که بتواند زمینی‌ها را درمعرض خطر قرار دهد، با این حال ناسا از قبل می‌دانست که چنین سنگی در راه است و برخورد آن را پیش‌بینی کرده و به جهان اطلاع داده بود.

اما این سیاره حیرت‌آورتر از هر چیزی بود که فکرش را بکنید؛ زیرا دانشمندان به کمک راهی جدید توانسته‌اند سرعت حرکت سیارک ۲۰۲۴ BX۱ را محاسبه کنند و نتیجه آن بسیار جالب بود: ۲۰۲۴ BX۱ از هر شیء که تا کنون در نزدیکی زمین دیده شده است، سریع‌تر می‌چرخید! این سیارک که BX۱ ۲۰۲۴ نام گرفته، با سرعت ۵۰هزار کیلومتر بر ساعت حرکت می‌کرد و هر ۲٫۶ ثانیه، یک‌بار به دور خودش می‌چرخید؛ این سرعت چرخش وضعی سریع‌ترین سرعتی است که تا کنون برای یک سیارک ثبت شده است.

به گزارش خبرآنلاین تا پیش از این، رکورد سریع‌ترین چرخش سیارک متعلق به سیارکی به نام ۲۰۲۰ HS۷ بود که دوره چرخش آن ۲٫۹۹ ثانیه بود. این سیارک بین ۴ تا ۸ متر قطر داشت و تنها کمی بزرگتر از ۲۰۲۴ BX۱ بود که البته همین اختلاف کم، توضیح مناسبی برای چرخش سریع‌تر BX۱ ۲۰۲۴ است. سیارک‌ها به دلایل مختلفی می‌چرخند، از آنجایی که سیارک‌های کوچک‌تر فشرده‌ترند، سریع‌تر از سیارک‌های بزرگ‌تر می‌چرخند. ماکسیم دووگل، فیزیکدان دانشگاه مرکزی فلوریدا می‌گوید: «آن‌ها بقای تکانه زاویه‌ای دارند، بنابراین می‌توانند سریع‌تر بچرخند».

دووگل و همکارانش سرعت چرخش سه سیارک از جمله ۲۰۲۴ BX۱ و دو سیارک دیگر را که ۲۰۲۳ CX۱ و ۲۰۲۴ EF نام گرفتند، با استفاده از تصاویری که هنگام نزدیک شدن اجرام به زمین گرفتند، مطالعه کردند.

آن‌ها تکنیک جدیدی را برای محاسبه سرعت چرخش سرگیجه‌آور سیارک‌ها به کار گرفتند که در آن، اندازه دیافراگم دوربین به‌شکلی تنظیم می‌شود که زمینه پرستاره آسمان، نمایی شارپ (واضح با لبه‌های تیز) داشته باشد و سیارک به شکل ردی نورانی ثبت شود.

هنگام عکاسی از سیارک‌ها، دانشمندان معمولاً زمان نوردهی را به گونه‌ای تنظیم می‌کنند که هم سنگ متحرک و هم پس‌زمینه ستاره‌ای، نسبتاً واضح و نقطه‌ای باقی بمانند؛ اما اجرام نزدیک به زمین مانند ۲۰۲۴ BX۱ آنقدر سریع حرکت می‌کنند که برای ثبت نقطه‌ای و واضح آن‌ها به زمان نوردهی بسیار کوتاه نیاز خواهیم داشت.

محققان در روش جدید به جای حرکت با سرعت سیارک که سبب می‌شود ستارگان به صورت ردهای نورانی در تصویر ثبت شوند، سیارک را با سرعت متناسب با گردش ظاهری ستارگان (همان شبانه‌روز نجومی زمین. زمین هر ۲۳ ساعت و ۵۶ دقیقه و ۴ ثانیه یک‌بار به دور خودش می‌چرخد که ما اثر آن را به شکل حرکت ستارگان در آسمان با همین دوره تناوب می‌بینیم) رصد کردند و بدین‌ترتیب، رد سیارک را در طول میدان دید تصویر ثبت کردند. در نتیجه به لطف نوردهی طولانی، تصاویر به دست آمده تغییرات روشنایی سیارک ۲۰۲۴ BX۱ را در برابر پس‌زمینه‌ای از آسمان پرستاره دنبال می‌کند.

بررسی تغییرات روشنایی جسم در طول مسیر نشان می‌دهد که جسم در حال چرخش بوده و شکل کشیده‌ای هم داشته است. منجمان با اندازه‌گیری تکرار روشن‌ترین حالت درخشندگی سیارک نتیجه گرفتند که سرعت چرخش وضعی سیارک ۲٫۵۸۸ ثانیه، معادل با ۳۳هزار گردش وضعی در شبانه‌روز است.

به گفته محققان مزیت تکنیک جدید در آن است که اجازه می‌دهد تا روشنایی اجرام در طول زمان روی فقط یک تصویر ثبت شود. آن‌ها بر ابن باورند که این تکنیک در شناسایی سیارک‌های در حال چرخش بسیار مؤثر است. همچنین دانستن سرعت چرخش سیارک‌هایی که در نزدیکی زمین سرگردانند، می‌تواند در کاهش خطری که چنین اجرامی برای انسان‌ها و زیرساخت‌ها ایجاد می‌کنند مفید باشد.

منبع: LiveScience

۵۴۳۲۳

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902610